porady eksperta - jak zbudować zadaszenie nad darzwiami
Zobacz jak samodzielnie zbudować zadaszenia nad drzwiami?
Wstęp
Daszki nad drzwi są jednym z ważniejszych elementów budynku zabezpieczając drzwi przed wpływem czynników atmosferycznych, zalegającym przed wejściem śniegiem w zimie oraz dające schronienie osobom stojącym przed drzwiami. Jeżeli konstrukcja Twojego budynku nie przewidziała osłony drzwi wejściowych przeczytaj ten artykuł, bo być może producent Twoich drzwi wymaga aby były one dobrze osłonięte?
Materiał na konstrukcję
Zasadniczo zadaszenia wykonuje się ze stali, aluminium, drewna lub tworzyw sztucznych. Najczęściej spotykane w sprzedaży są daszki ze stali i aluminium gdyż te materiały są najbardziej plastyczne i mają największą wytrzymałość konstrukcyjną. Konstrukcja z tworzyw sztucznych może być tylko stosowana przez dużych producentów, a wynika to z kosztów przygotowania formy wtryskowej, które mogą przekraczać kilkadziesiąt tysięcy złotych. W domowych warunkach najłatwiej jednak zastosować drewno lub stal.
Od strony konstrukcyjnej zadaszenia możemy podzielić na podparte do gruntu lub kondygnacji albo na podczepione jedynie do fasady. W przypadku tych pierwszych musimy pamiętać, że wymagają one zgłoszenia do organów nadzoru budowlanego wraz z dokumentacją i po tym należy odczekać ustawowe 30 dni na tzw. Milczącą zgodę (brak sprzeciwu). W drugim przypadku przepisy prawa budowlanego nie wymagają takiej zgody. Podsumowując więc- jeżeli chcemy zainstalować szybko i bez zbędnych formalności zadaszenie należy wybrać takie które nie jest podparte na żadnych słupkach opartych o podłoże.
Materiał na pokrycie
Oprócz tradycyjnych materiałów pokryć dachowych jak dachówka, gont, blacha dachowa, czy papa stosowanych najczęściej do daszków nad drzwi wykonanych na konstrukcji drewnianej nawiązującej do konstrukcji dachu, w daszkach stosujemy jeszcze całą gamę innych materiałów. Mogą to być: poliwęglan komorowy (przeźroczysty, matowy, przyciemniany brązowy lub kolorowy), szkło akrylowe, poliwęglan lity, pleksi, płyta poliwęglanowa trapezowa lub inne tworzywa sztuczne mające różne kształty charakterystyczne dla danego producenta oraz tradycyjne szkło bezpieczne.
Pokrycia z tworzyw sztucznych z powodzeniem stosujemy zarówno z konstrukcjami stalowymi, drewnianym jak i z tworzyw.
Kształt
Tak samo jak w konstrukcjach dużych dachów rozróżniamy kształty daszków, są to: dwuspadowy (najczęściej drewniany ale zdarzają się także stalowe), łukowe (najwyższy punkt łuku jest na środku drzwi), w formie markizy (odmiana łukowego, z tym że łuk odchodzi od fasady na zewnątrz budynku), proste (pochylone do przodu, na fasadę lub na któryś z boków)
Daszki łukowe za pokrycie mają najczęściej tworzywa sztuczne co wynika z ich plastyczności, natomiast daszki proste najczęściej szkło blachę lub papę.
Z kształtem bezpośrednio wiąże się użycie materiału i jego wytrzymałość a także dopuszczalne obciążenie śniegiem.
Jakie daszki najłatwiej wykonać samemu?
Nie należy ukrywać, że wykonanie samodzielne daszka jest dość trudne. Dla tego nie wszystkie typy opisane wcześniej uda się zrobić bez specjalistycznego sprzętu. Daszki łukowe stalowe lub aluminiowe wymagają na przykład giętarki rolkowej oraz specjalistycznych spawów. Daszki z konstrukcją z tworzyw wymagają bardzo drogiej formy lub dużej drukarki 3D.
Jedyną tak naprawdę dostępną technologią dla zwykłego człowieka pozostaje zadaszenie proste lub dwuspadowe wykonane ze stali lub drewna.
W przypadku konstrukcji stalowej wystarczy zakupić odpowiednie profile w składzie stali, pociąć według projektu i pospawać lub tylko poskręcać śrubami. Następnym etapem jest malowanie albo tradycyjną farbą albo proszkowe. Ponieważ stal dość szybko rdzewieje zaleca się malowanie proszkowe. Na koniec pozostaje przykręcić zakupione osobno pokrycie. Przy zadaszeniach prostych jest duża dowolność wyboru. Sprawdzi się zarówno poliwęglan komorowy (należy pamiętać aby zastosować nieco grubszą odmianę powyżej 10mm gdyż przy daszkach płaskich poliwęglan narażony jest na ugięcia), pleksi, blacha lub deskowanie przykryte gontem.
Daszki drewniane wykonuje się najczęściej razem z dachem budynku. Jako materiał można użyć odpadów z jego konstrukcji oraz resztek pokrycia. Technika obejmuje docięcie materiału i skręcenie dowolną dostępną technologią. Pokrycie z blachy, dachówki, lub papy sprawdzi się najlepiej.
Ostatni z dostępnych w amatorskich warunkach sposobów to szkło. Z tym że rola wykonawcy w dzisiejszych czasach została znacznie zredukowana poprzez dostępność w sprzedaży odpowiednich komponentów i sprowadza się zasadniczo do zakupu szkła bezpiecznego (najczęściej są to dwie szyby sklejone ze sobą pośrodku z folią przeźroczystą) z nawierconymi otworami montażowymi oraz zakupu elementów mocowania do ściany. Te ostatnie są dostępne w sklepach internetowych, a estetykę wykonania zapewnia stal kwasoodporna. Rolą wykonawcy jest więc tylko przykręcenie mocowań do wykonanych otworów w płycie i zamocowanie daszka.
Jak dobrać wymiary?
W skrócie tak aby daszek spełniał nasze oczekiwania. Jeżeli więc wejście do budynku znajduje się od takiej strony że deszcz może zacinać z boku, należy zadaszenie „wypuścić” maksymalnie po obu stronach drzwi. Jeżeli deszcz zacina od przodu, należy zwiększyć głębokość mocowanego daszka i obniżyć wysokość mocowania nad drzwiami.
Jeżeli chodzi o głębokość to najczęściej stosowane wymiary wahają się od 0,7m do 1,2m. Mniejsze nie spełniają swojego zadania, a większe narażone są na uszkodzenia zalegającą pokrywą śnieżną. Jak na wstępie wspomniano daszki można podeprzeć do podłoża, jednak jest już to konstrukcja wymagająca zgody organów nadzoru budowlanego. W takim przypadku głębokość można zwiększyć nawet do kilku metrów
A szerokość? Najpopularniejsze drzwi wejściowe w Polsce mają 0,9m szerokości stąd zasadniczo wystarczy do nich daszek 1,5m szeroki. Jeżeli jednak, tak jak napisano wcześniej, drzwi są narażone na boczne wiatry deszczonośne (w Polsce najczęściej zachodnie) to należy zwiększyć daszek do szerokości przynajmniej do 2-3m.
Znacznie szersze daszki są także stosowane dla budynków komercyjnych- często przykrywając zarówno wejście jak i witrynę, pomijając już fakt że takie wejścia często są znacznie szersze niż 90cm.
Gotowe daszki ze sklepu
Dla tych wszystkich którzy wystraszyli się porad i wskazówek zawartych w artykule światełkiem w tunelu jest oferta sklepów z gotowymi produktami. Daszki można kupić zarówno w supermarkecie budowlanym, choć wprawdzie niskiej jakości to cena nie przekracza jednak kilkuset złotych, jak i w specjalistycznych sklepach internetowych prowadzonych przez uznanych krajowych producentów.
Po zakupie zadaszenia rolą właściciela jest jedynie skręcenie z gotowych elementów (lub tylko rozpakowanie przesyłki) oraz montaż na ścianie.
Jak przykręcić daszki do ściany?
Na koniec montaż. Z uwagi na bardzo różne występujące w Polsce materiały użyte do budowy domu, do montażu zadaszenia należy użyć zróżnicowanych elementów mocujących.
Na początek trzeba wiedzieć, że zazwyczaj górne otworzy montażowe w daszkach nad drzwi wymagają kotew odpornych na wyrywanie ze ściany, natomiast dolne kotew typowo odpornych na tzw. ścinanie. Co do tych drugich zazwyczaj wystarczą najprostsze i najtańsze rozwiązania, jednak kotwy obciążone siłami wyrywającymi muszą być naprawdę mocne.
Do montażu daszków używamy najczęściej kołków plastikowych rozporowych które sprawdzają się w ścianach z cegły pełnej i kratówki, betonu, wiórobetonu (zwanego także haś) oraz kamienia naturalnego, pustaka żużlowego lub pianobetonowego.
Dla pustaków ceramicznych porowatych najlepsze będą kotwy stalowe rozporowe lub kotwy chemiczne. Te ostatnie mocujemy do naprawdę słabych materiałów –otwór wypełnia się piankom klejącą i wciska kołek który zostaje trwale wklejony w ścianę.
Do budynków z drewna stosujemy zwykłe wkręty, a do budynków w technologii słupowo-szkieletowej (kanadyjki) specjalne kołki które rozpierają się po przejściu przez płytę OSB.
Trwałość
Zasadniczo prawidłowo wykonane zadaszenia są bardzo trwałe i szacuje się że w zależności od użytych materiałów wynosi ona od kilku do kilkudziesięciu lat. Jednak bardzo duży wpływ mają umiejętności wykonawcy i prawidłowo użyte materiały pokryć. Największą pułapką dla amatorów jest poliwęglan komorowy. Zazwyczaj tylko jedna jego strona jest pokryta filtrem UV. Często informacja ta jest lekceważona przez wykonawcę i zamocowanie odwrotne skutkuje tym że już po dwóch latach płyta całkowicie kruszeje i rozpada się na drobne kawałki. Druga pułapka czeka przy uszczelnianiu komór poliwęglanu – jeżeli tego w ogóle nie zrobimy do środka wnika woda, owady oraz zaczyna porastać mech i glony. Całkowicie uszczelnione komory po prostu na słońcu gdy temperatura zwiększy objętość powietrza wewnątrz. O ile w tym pierwszym przypadku będziemy mieli do czynienia z utratą walorów estetycznych, to przy uszkodzonych komorach całkowicie traci się walory użytkowe.
Jak więc należy poliwęglan zabezpieczyć? Do tego celu fachowcy używają specjalistycznej taśmy paroprzepuszczalnej lub specjalnych profili PCV lub aluminiowych dostępnych także u producentów płyt.
Kolejnym czynnikiem wpływającym na trwałość jest zabezpieczenie konstrukcji: stal dobrze polakierowana proszkowo wytrzymuje przeszło 10 lat użytkowania, ale pomalowana zwykłą farbą do stali (nawet teoretycznie odporną na rdzę) najwyżej 5 lat.
Drewniane konstrukcje należy malować farbą z środkiem grzybobójczym najwyżej co 3-4 lata w przeciwnym razie utracą walory estetyczne, choć sama konstrukcja może jeszcze długo służyć.
